Η φράση
«γυναίκες στον στρατό» από μόνη της περιέχει πάρα πολλά διαφορετικά ζητήματα,
από τον ζωτικής σημασίας τομέα της Εθνικής Άμυνας μέχρι το πάντα επίκαιρο θέμα της ισότητας των φύλων.
Κάποτε και μόνο η
σκέψη μιας γυναίκας «στα χακί» φαινόταν παράξενη- ωστόσο αυτό έχει αλλάξει εδώ
και πολλά χρόνια, και ειδικά για τις νεότερες γενιές δεν πρόκειται για κάτι
αξιοπερίεργο: Ενδεικτικά, οι περισσότεροι άνδρες που έχουν υπηρετήσει τη θητεία
τους έχουν βρεθεί μπροστά σε ένστολες, με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη εξοικείωση
με το συγκεκριμένο ζήτημα.
Στο πλαίσιο του εβδομαδιαίου αφιερώματος της HuffPost Greece στη σύγχρονη γυναίκα,
μιλήσαμε με τρεις γυναίκες οι οποίες υπηρετούν στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις,
μία από το κάθε Όπλο, οι οποίες περιέγραψαν την εμπειρία τους όσον αφορά στο
θέμα «γυναίκες στον στρατό».
Υποπλοίαρχος Φλωρεντία Σφακιανού
Η υποπλοίαρχος (Οικονομικό) Φλωρεντία Σφακιανού εισήλθε στο Πολεμικό Ναυτικό το 2006, με αθλητική διάκριση ως Ολυμπιονίκης στον υδάτινο στίβο το 2004, και εν συνεχεία τελείωσε την ΑΣΟΕΕ.
Κάνει λόγο για πάρα πολύ καλή αντιμετώπιση, τόσο από ανωτέρους, όσο και από ομοιόβαθμους και κατωτέρους. «Δεν έχω αισθανθεί να δημιουργείται κάποια διάκριση λόγω φύλου όπως στην καθημερινότητά μου, έτσι και στο στράτευμα».
Αν και αναγνωρίζει ότι «στην Ελλάδα, σε πολλές
περιπτώσεις, κάποια πράγματα δεν έχουν ολοκληρωθεί ως διαδικασίες», εκτιμά ότι
γίνονται πολύ οργανωμένα βήματα ώστε να εξαλειφθούν οι διαφορές.
«Οτιδήποτε
μπορεί να δημιουργεί κάποια ανισότητα μπορεί να βελτιώνεται και να γίνεται
καλύτερο, αυτή είναι η διάθεση. Νομίζω ότι όπου και αν βρίσκεσαι μπορεί να ακούσεις
ιστορίες, αλλά η γενική εικόνα είναι καλή, δηλαδή ότι η εικόνα όσον αφορά στην
αντιμετώπιση των γυναικών μπορεί να βελτιωθεί, αλλά ήδη βρίσκεται σε πολύ καλό
επίπεδο».
Όσον αφορά στο αν θα πρότεινε καριέρα στις
ένοπλες δυνάμεις σε μια κοπέλα που σκέφτεται κάτι τέτοιο, η υποπλοίαρχος εκτιμά
ότι θα της πρότεινε να το σκεφτεί πολύ σοβαρά: «Είναι ένας χώρος με τις
ιδιαιτερότητές του, η σταδιοδρομία ενός ένστολου είναι συγκεκριμένη και
προδιαγεγραμμένη. Θα της έλεγα να μιλήσει με όσο περισσότερο κόσμο μπορεί που
είναι στο στράτευμα και να μοιραστεί εμπειρίες αλλά πιστεύω ότι η στάση μου θα
ήταν θετική. Ωστόσο πιστεύω όμως ότι η συγκεκριμένη δουλειά είναι κάτι που θα
πρέπει να το θέλεις πολύ για να το ακολουθήσεις».
Η ίδια πάντως, αναγνωρίζει ότι τα πράγματα τα
περίμενε πολύ διαφορετικά, «με πολλά στερεότυπα και ίσως πολύ πιο συντηρητικό
περιβάλλον, αλλά αυτό που βρήκα είναι πολύ κοινοί τρόποι σκέψης και πολύ θετική
αντιμετώπιση».
Όσον αφορά στις αντιδράσεις του κοινωνικού περιγύρου της; «Κάποιοι ενθουσιάζονται, έχουν περιέργεια, θέλουν να μάθουν πώς είναι, να ρωτήσουν τι κάνεις κάθε μέρα. Και φυσικά θα υπάρξουν οι διστακτικοί και επιφυλακτικοί, όπως μπορεί να ήμουν και εγώ πριν, λόγω άγνοιας (“Γυναίκα στον στρατό; Και τι κάνεις εκεί;”). Τους απαντώ ότι όλοι έχουν να προσφέρουν, ανεξαρτήτως φύλου. Το τι είναι αυτό, είναι μια άλλη συζήτηση».
Όσον αφορά στις αντιδράσεις του κοινωνικού περιγύρου της; «Κάποιοι ενθουσιάζονται, έχουν περιέργεια, θέλουν να μάθουν πώς είναι, να ρωτήσουν τι κάνεις κάθε μέρα. Και φυσικά θα υπάρξουν οι διστακτικοί και επιφυλακτικοί, όπως μπορεί να ήμουν και εγώ πριν, λόγω άγνοιας (“Γυναίκα στον στρατό; Και τι κάνεις εκεί;”). Τους απαντώ ότι όλοι έχουν να προσφέρουν, ανεξαρτήτως φύλου. Το τι είναι αυτό, είναι μια άλλη συζήτηση».
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο πατώντας εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου