Σε αβέβαιη μοίρα φαίνεται ότι βρίσκεται πλέον μετά τις πρόσφατες δυσμενείς εξελίξεις στο δημοσιονομικό και την διακοπή χρηματοδότησης της χώρας, το μοναδικό εξοπλιστικό πρόγραμμα που μετά από πολλά χρόνια, βρισκόταν επιτέλους σε φάση υλοποίησης.Συγκεκριμένα ο εκσυγχρονισμός των αεροσκαφών P-3B Orion του Πολεμικού Ναυτικού είναι ένα πρόγραμμα, το οποίο επικρίθηκε έντονα από διάφορες πλευρές καθώς η γενικότερη αρνητική συγκυρία, έθεσε ευρύ προβληματισμό για την ορθότητα της επιλογής να υλοποιηθεί, έναντι άλλων αναγκών.
Και αυτό έπειτα από 6ετή και πλέον καθυστέρηση, με το ΠΝ να στερείται αεροσκαφών ΑΦΝΣ και συνέπειες που εντοπίζονται τόσο στην απώλεια συγκεκριμένης επιχειρησιακής ικανότητας όσο και στον τομέα δήλωσης παρουσίας στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου – με το κενό να καλύπτει η Τουρκία με δικά της αεροσκάφη σε εθνικές και νατοϊκές επιχειρήσεις.
Πολλοί είπαν ότι θα μπορούσαν να καλυφθούν άλλες ανάγκες των ΕΔ, όμως μέσα στον κυκεώνα των «δήθεν» αποκαλύψεων και των διαδικαστικών που χαρακτήρισαν την πορεία του προγράμματος, ομολογουμένως πουθενά δεν είδαμε το πιο απλό.. Τους πραγματικούς λόγους που καθιστούν τα ΑΦΝΣ – όχι πολυτέλεια – αλλά απόλυτη αναγκαιότητα για το ΠΝ.
Οι άγνωστες αλήθειες
Με δεδομένο το πλήθος των δημοσιευμάτων με λεπτομέρειες σχετικά με το χρονικό του πολύπαθου προγράμματος και των τεχνικών χαρακτηριστικών του, αναζητήσαμε την άποψη ειδικών με το Πολεμικό Ναυτικό να έχει βεβαίως ήδη τοποθετηθεί επακριβώς και με συγκεκριμένα επιχειρησιακά κριτήρια για την κάλυψη της επιχειρησιακής απαίτησης για αεροσκάφη ΑΦΝΣ.
Tι πιο ουσιαστικό λοιπόν από το να διερευνήσει κανείς ποια είναι αυτά τα επιχειρησιακά κριτήρια που καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζονται οι ναυτικές επιχειρήσεις μονάδων επιφανείας που διαθέτουν ΑΦΝΣ, απέναντι σε απειλές που θα αντιμετωπίσουν σε περίοδο πολέμου;
Έτσι λοιπόν η πρώτη διαπίστωση, είναι ότι αεροσκάφη της κατηγορίας των P-3B έχουν λείψει (απίστευτα) στο ΠΝ, καθώς πρωταρχική επιδίωξη για το σχεδιασμό οποιασδήποτε ναυτικής επιχείρησης είναι η σύνθεση εικόνας τακτικής κατάστασης στην περιοχή επιχειρήσεων.
Αυτό σήμερα γίνεται με χρήση κυρίως των αισθητήρων που διαθέτουν οι μονάδες επιφάνειας (φρεγάτες, πυραυλάκατοι, πλοία υποστηρίξεως) και ελικόπτερα. Τα παραπάνω μέσα όμως διαθέτουν συγκεκριμένες επιδόσεις σε τομέα κάλυψης στην περιοχή που επιχειρούν ενώ προϋποθέτουν υψηλό κόστος χρήσης και επαρκή διαθέσιμο χρόνο μέχρι να αναπτυχτούν στην επιθυμητή θέση.
Αντιθέτως ένα ΑΦΝΣ μπορεί να «σηκωθεί» από τη βάση του στην 112ΠΜ και να καλύψει ολόκληρη την περιοχή της ΝΑ. Μεσογείου πετώντας επί 6 ώρες – τουλάχιστον - συλλέγοντας πλήρως την εικόνα τακτικής κατάστασης επιφανείας, την οποία και αποστέλλει ΆΜΕΣΑ τόσο σε καράβια όσο και σε κέντρα λήψης αποφάσεων.
Το κυνήγι υποβρυχίων
Σε ότι αφορά τα υποβρύχια αυτά αποτελούν πάντα την μεγαλύτερη απειλή για το Πολεμικό Ναυτικό καθώς δρουν αθέατα, είναι δύσκολο να εντοπιστούν.
Για το λόγο αυτό είναι σε θέση να επιφέρουν καίριο πλήγμα σε μια ή περισσότερες μονάδες επιφανείας με ολέθρια αποτελέσματα.Συγκεκριμένα είναι γνωστό ότι ένα υποβρύχιο εντοπίζεται ακουστικά πολύ δύσκολα καθώς η διάδοση του ήχου (ειδικά τους θερινούς μήνες) προσφέρει σημαντικές δυνατότητες απόκρυψης.
Αυτό ισχύει τόσο για τα σόναρ των πλοίων όσο και για τα ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα που έχουν δύσκολο έργο στον έγκαιρο εντοπισμό της υποβρύχιας απειλής.¨Ένα ΑΦΝΣ μπορεί να προηγηθεί μιας φίλιας Ομάδας Μάχης πλοίων, ελέγχοντας τη διαδρομή με άφεση ηχοσημαντήρων (Sonobuoys) σε πιθανές θέσεις καθώς αναμεταδίδουν σε πραγματικό χρόνο, ακουστικά σήματα.
Κύκλοι άμυνας
Συνεπώς για να εξασφαλιστεί πλήρως η ασφάλεια των πολύτιμων μονάδων επιφανείας ( φρεγατών, αρματαγωγών, Πλοίων Υποστηρίξεως) κρίσης ή πολέμου απαιτείται η δημιουργία πολλαπλών επιπέδων ανθυποβρυχιακής άμυνας, με τα ΑΦΝΣ να έχουν τον εξωτερικό με χρήση Sonobuoys.
Με τον τρόπο αυτό η διεξαγωγή έρευνας που γίνεται αντιληπτή και από μεγάλη απόσταση από το υποβρύχιο, ασκεί ψυχολογική πίεση και μόλις ένα ΑΦΝΣ βρεθεί από πάνω του, ξεκινάει άμεσα αμυντικές τακτικές.Οι μονάδες επιφανείας θα έχουν πετύχει την αποστολή τους, αν καταφέρουν να περάσουν αλώβητες με τα πλοία που συνοδεύουν από μια διαδρομή, μέχρι τον τελικό προορισμό τους .
Δεν είναι άλλωστε πρωταρχικός σκοπός η καταστροφή του υποβρυχίου. Διαπιστώσεις που φυσικά είναι γνωστές και δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από το δόγμα ανθυποβρυχιακού πολέμου που συναντάμε στις περισσότερες ανεπτυγμένες ναυτικές δυνάμεις ανά την υφήλιο.
Ελαχιστοποίηση απωλειών
Ένα ΑΦΝΣ λοιπόν θα μπορεί να προσφέρει αυτήν την ασφάλεια άμεσα, ελαχιστοποιώντας την απειλή των υποβρυχίων για τις φίλιες μονάδες επιφανείας σε κρίση ή πόλεμο.Στην τελική αυτό σημαίνει αποφυγή απωλειών πολύτιμων μονάδων επιφανείας και φυσικά προστασία ανθρώπινων ζωών των πληρωμάτων που θα απολαμβάνουν αυτής της κρίσιμης προστασίας.
Με την Ελλάδα πλέον να έχει δεχτεί σοβαρό πλήγμα στην οικονομία της από το κλείσιμο των τραπεζών και τη διακοπή της χρηματοδότησης, είναι άγνωστο πότε η οικονομία θα τεθεί σε τροχιά επανεκκίνησης προκειμένου οι ΕΔ να είναι σε θέση να καλύψουν ζωτικές ανάγκες τους.
Στο πλαίσιο αυτό είναι επίσης εξαιρετικά αμφίβολο αν το πρόγραμμα των ΑΦΝΣ για το ΠΝ θα βρει το δρόμο για την υλοποίηση ή θα τεθεί σε καθεστώς «αναγκαστικής αργίας» που πρακτικά θεωρείται ή ακύρωση του (με τις όποιες συνέπειες υπάρχουν σε επιχειρησιακά και βιομηχανικά οφέλη).
Ευχής έργον θα ήταν η κατάσταση αυτή να μεταβληθεί σύντομα προς το καλύτερο για το καλό του συνόλου των πολιτών και της οικονομίας αλλά η διακοπή των διαπραγματεύσεων - με πρωτοβουλία της κυβέρνησης - έχει θέσει σε καθολική αμφισβήτηση την ικανότητα υλοποίησης οποιασδήποτε παραγωγικής διαδικασίας στην Ελλάδα.
Κάτι που με τη σειρά του εγκυμονεί ευρύτερους κινδύνους τόσο για την επιχειρησιακή ετοιμότητα των ΕΔ όσο και για την ίδια την Εθνική Ασφάλεια.
Σε αυτές τις δύσκολες ώρες, ευχόμαστε το καλύτερο δυνατόν για το Έθνος και τις ΕΔ που έχουν την ευθύνη της προάσπισης της ακεραιότητας των συνόρων σε θάλασσα, ξηρά και αέρα.
Πηγή: www.defencenews.gr/ Του Απόλλων Γ. Λεονταρίτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου