Τα συνθήματα των βατραχανθρώπων και το εθνικό συμφέρον μας.

Γράφει ο  Γιώργος Χατζηθεοφάνους  Ταξίαρχος ε.α. Οικονομολόγος-Project Manager

Παρακολουθώ εδώ και ημέρες το σχολιασμό των συνθημάτων, που ακούστηκαν στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου, από άνδρες των ΟΥΚ, στη βάση της προσφιλούς μας πρακτικής, αυτής του εκκρεμούς, ήτοι από το ένα άκρο στο άλλο και αναρωτιέμαι μήπως ο Μάνης ή άλλως Μανιχαίος, που φέρεται ως Πέρσης ήταν τελικά Έλληνας. 


Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή κι ας επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε το ζήτημα με νηφαλιότητα και στην πραγματική του διάσταση. 


Η ΜΥΚ (ΟΥΚ), αποτελεί μονάδα και μάλιστα η πλέον επίλεκτη των ενόπλων δυνάμεων, οι οποίες με τη σειρά τους αποτελούν βασικό συστατικό της Εθνικής ισχύος της Χώρας, με αποστολή την υποστήριξη των Εθνικών μας Συμφερόντων. Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι εάν τα εν λόγω συνθήματα υποστηρίζουν τα εθνικά μας συμφέροντα ή τα βλάπτουν. Ποιος είναι αυτός που προσδιορίζει εάν κάτι είναι επωφελές για το έθνος ή όχι; Στην ελληνική πραγματικότητα, η νόμιμα και με δημοκρατικές διαδικασίες εκλεγμένη από τον ελληνικό λαό Κυβέρνηση μέσω του ΥΠΕΞ. Τι λέει το ΥΠΕΞ γι αυτό; 

Η αλήθεια είναι πως δεν ακούσαμε τίποτα (εγώ τουλάχιστο δεν είδα κάποιο σχετικό δημοσίευμα) και για τους παροικούντος την Ιερουσαλήμ είναι γνωστό πως δεν υπάρχει επίσημο θεσμικό κείμενο με προσδιορισμένα τα εθνικά συμφέροντα. Αυτό είναι όμως μια άλλη ιστορία που σηκώνει μεγάλη κουβέντα. Η αντίδραση της Πολιτικής ηγεσίας του ΥΕΘΑ αλλά και της Στρατιωτικής, δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης πως διαφωνούν με τα συνθήματα, που σημαίνει ότι δεν εξυπηρετούν τα εθνικά μας συμφέροντα. Όταν ο ΥΕΘΑ κ. Καμένος, που από την ανάληψη των καθηκόντων του παρουσιάζεται ως ιδιαίτερα «μάχιμος» (δεν δίστασε να χαρακτηρίσει την ΕΛΔΥΚ ως επιθετική μονάδα) διαχωρίζει τη θέση του και δεν βγαίνει να στηρίξει τα τμήματα των ΟΥΚ, τότε καταλήγω στο συμπέρασμα πως τα συνθήματα βλάπτουν τα εθνικά μας συμφέροντα και πως ο ίδιος δεν συμφωνεί με αυτά. 


Ας πάμε στις αντιδράσεις. Στο πλαίσιο του παραπάνω συλλογισμού θεωρώ λογικό να υπάρξουν αντιδράσεις για μια ενέργεια των ενόπλων μας δυνάμεων, που βλάπτει τα εθνικά μας συμφέροντα. Από το σημείο αυτό όμως μέχρι το σημείο να αποκαλούνται φασίστες οι άνδρες των ΟΥΚ και να απαξιώνονται με διάφορους χαρακτηρισμούς απέχει απόσταση τεράστια. Η αντίδραση αυτή έρχεται για άλλη μια φορά να μας θυμίσει το έλλειμμα δημοκρατικής παιδείας που έχουμε ως λαός. Ο χαρακτηρισμός «φασίστες», που χρησιμοποιείται με ευκολία από πολλούς, που σπεύδουν με την πρώτη ευκαιρία να προβάλλουν την δημοκρατική τους ευαισθησία, γι άλλη μια φορά είναι εντελώς λανθασμένος και αποτελεί μια άδικη και αντιδημοκρατική πράξη, που επιστρέφει σε αυτούς που τον χρησιμοποιούν. 


Κάποιοι τους χαρακτήρισαν ως εθνικιστές. Αλήθεια κάποιος που καθημερινά εκπαιδεύεται με τόσο σκληρό τρόπο, για να αντιμετωπίσει την Τουρκία, που από το 1974 μέχρι σήμερα επιδιώκει τη μεταβολή του εδαφικού status quo, που προβλέπεται σε διεθνείς συνθήκες, σε βάρος της Χώρας μας, που καθημερινά παραβιάζει τον εναέριο χώρο με οπλισμένα πολεμικά αεροσκάφη, που μας απειλεί με casus belli σε περίπτωση που προβούμε σε επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ. δικαίωμα που απορρέει από διεθνές δίκαιο και κατέχει τη μισή Κύπρο, παρά τα ψηφίσματα του ΣΑ του ΟΗΕ, μπορεί να χαρακτηριστεί ως Εθνικιστής όταν αναφωνεί συνθήματα εναντίον της; 


Διαβάστε όλο το άρθρο πατώντας εδώ.

Πηγή: www.onalert.gr/