Ύστερα από την νικηφόρα για την Ελλάδα Ναυμαχία της Έλλης, στις 5 Ιανουαρίου 1913, ο οθωμανικός στόλος είχε υποχωρήσει στο στενό των Δαρδανελλίων. Για τον λόγο αποφυγής κάποιου αιφνιδιασμού, θεωρήθηκε σημαντικό από την Ελληνική ναυτική διοίκηση, να συλλεχθούν πληροφορίες για την θέση και την κατάσταση του οθωμανικού ναυτικού.
Για αυτό τον σκοπό διατάχθηκε αναγνωριστική αποστολή με υδροπλάνο Maurice Farman MF.7, καθώς ο «Ναυτίλος» παρουσίαζε σοβαρά μηχανικά προβλήματα.
Την θέση αυτή ανέλαβε ο Αριστείδης Μωραϊτίνης, αφού παρ’ όλο που δεν είχε πτητική εμπειρία, ζήτησε από τον κυβερνήτη του θωρηκτού «Αβέρωφ», Αντιπλοίαρχο Σοφοκλή Δούσμανη, να συμμετάσχει στην αποστολή. Τελικά η πρότασή του έγινε δεκτή, μετά από έγκριση του ίδιου του αρχηγού στόλου, Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη.
Έτσι στις 24 Ιανουαρίου, ο Σημαιοφόρος Αριστείδης Μωραϊτίνης ως παρατηρητής και ο Υπολοχαγός Μιχαήλ Μουτούσης ως χειριστής, ύστερα από εντολή του Διοικητή της ναυτικής βάσης Μούδρου, ξεκίνησαν για την αποστολή με το συγκεκριμένο υδροπλάνο.
Στις 08.30 το πρωί το αεροσκάφος τους αποθαλασσώθηκε και πέταξε διαδοχικά πάνω από τον Ελλήσποντο και την Καλλίπολη, όπου κατόπτευσε την εχθρική ναυτική βάση του Ναγαρά.
Η πορεία που ακολούθησαν ήταν σκοπίμως τεθλασμένη ώστε να αποφύγουν τα τουρκικά παρατηρήτρια.
Από ύψος 1.200 μ. ο Μωραϊτίνης αναγνώρισε μεγάλο μέρος του εχθρικού στόλου: το θωρηκτό «Χαϊρεδίν Μπαρμπαρόσσα», τρία τορπιλοβόλα και επτά αντιτορπιλικά. Μάλιστα ένα από τα αντιτορπιλικά είχε υποστεί σοβαρές ζημιές και επισκευαζόταν στα αβαθή.
Όλες αυτές οι πληροφορίες αποτυπώθηκαν σε ένα πρόχειρο σχεδιάγραμμα που το συμπλήρωσε κατά την διάρκεια της πτήσης!
Κατά την διάρκεια της αναγνωριστικής αποστολής, το Ελληνικό αεροσκάφος δεχόταν τα πυρά των τουρκικών πυροβολείων, αλλά και από τα ατομικά όπλα των Τούρκων στρατιωτών, που δεν κατάφεραν να το χτυπήσουν! Αμέσως μετά την αναγνώριση, ο Μωραϊτίνης έριξε τέσσερις αυτοσχέδιες βόμβες που προκάλεσαν επιφανειακές ζημιές στην προβλήτα, καθώς και σε σκάφη στον τούρκικο ναύσταθμο!
Στην επιστροφή κατευθύνθηκαν με το αεροσκάφος προς την Λήμνο, αλλά νοτιοδυτικά της Ίμβρου εκτελέστηκε, λόγω μηχανικής βλάβης, αναγκαστική προσθαλάσσωση. Στην περιοχή έσπευσε το αντιτορπιλικό «Βέλος» που το ρυμούλκησε και το μετέφερε τελικά στον Μούδρο στις 15:30. Η συνολική διάρκεια της πτήσης ήταν 2 ώρες και 20 λεπτά, ενώ το αεροσκάφος διήνησε 120 χλμ. Ως προς τον αντικειμενικό στόχο της, δηλαδή την αναγνώριση του οθωμανικού στόλου στον ναύσταθμο του Ναγαρά, η αποστολή στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία!
Η συγκεκριμένη αποστολή θεωρείται ως η πρώτη στην ιστορία αεροπορική αποστολή ναυτικής συνεργασίας και είχε ευρεία απήχηση στον τύπο της εποχής, Ελληνικό και διεθνή.
Η σημασία της για τις Ελληνικές δυνάμεις ήταν σημαντικότατη!
Εκτός από το γεγονός ότι συγκεντρώθηκαν πολύτιμες πληροφορίες, διαφάνηκε πλέον η δυνατότητα να αξιοποιηθεί το αεροπλάνο σε διάφορες αποστολές προς όφελος της Ελλάδας.
Για τον ίδιο τον Μωραϊτίνη το γεγονός αυτό σημάδεψε την σταδιοδρομία του και στο εξής η αεροπορία θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον του.
Πηγή: peripatrhs.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου