Τον Ιούλιο του 2005, το γραφείο αμυντικών προμηθειών (Savunma Sanayii Müsteşarlığı - SSM) του Υπουργείου Άμυνας της Τουρκίας υπέγραψε μια σύμβαση για την κάλυψη της απαίτησης για δέκα αεροσκάφη θαλάσσιας περιπολίας και ανθυποβρυχιακού πολέμου (MPA/ASW, ελληνική αργκό: ναυτικής συνεργασίας). Στο πρόγραμμα που είναι γνωστό ως Meltem III παραγγέλθηκε μια ειδική έκδοση του αεροσκάφους περιφεριακών μεταφορών ATR 72-500, το οποίο ονομάζεται ATR 72 ASW. Σχεδόν οκτώ (8) χρόνια μετά, η Τουρκία δεν έχει παραλάβει κανένα αεροπλάνο.
Η Άγκυρα είχε περισσότερη τύχη με το Meltem I/II, με το μικρότερο CN-235 MPΑ (Maritime Patrol Aircraft), αν και αυτό το πρόγραμμα έχει περιορισμένη μόνο επιτυχία στην τεχνολογική ανταπόκριση.
To τουρκικό MELTEM II που έχει χαρακτηριστεί ότι μαστίζεται από μεγάλες καθυστερήσεις, υπερβάσεις κόστους και θέματα ενσωμάτωσης τεχνολογίας, σύμφωνα με την εταιρεία Thales οι παραδόσεις των συνολικά 6 αεροσκαφών στο Τουρκικό Ναυτικό ολοκληρώθηκαν το 2014.
Το 2013, το Υπουργείο Άμυνας της Τουρκίας ασχολήθηκε και πάλι με τη σύμβαση Meltem III. Εν τέλει αποφάσισε να αγοράσει λιγότερα ATR-72, διαιρώντας τα στην έκδοση γενικής χρήσης και θαλάσσιας περιπολίας, αλλάζοντας έτσι τη δομή της βάσης του προγράμματος.
Το αεροσκάφος ATR-72-500 ASW αναμένεται να έχει μέγιστο βάρος απογείωσης 22.500 κιλά, αυτονομία για 6 ώρες σε 370 χλμ/200 ν.μ. από τη βάση του. Η στροφή της Τουρκίας προς το ATR-72-600 θα πρέπει να βελτιώσει το ωφέλιμο φορτίο και τον φάκελο πτήσης σε άσχημες καιρικές συνθήκες με την αναβαθμισμένη απόδοση των κινητήρων PW127M, ενώ τα ηλεκτρονικά συστήματα και οι αισθητήρες παρακολούθησης αναμένεται να βελτιώσουν τον φόρτος εργασίας των πιλότων και το κόστος συντήρησης του αεροσκάφους.
Το ATR-72 θα έρθει σε δύο τύπους. Τα 2 τουρκικά αεροσκάφη γενικής χρήσης θα χρησιμοποιηθούν για την μεταφορά προσωπικού και εμπορευμάτων, καθώς τα χαρακτηριστικά του ATR-72-600 θα προσφέρουν σημαντικές βελτιώσεις. Θα πρέπει να παραδοθούν το καλοκαίρι του 2013.
Τα 6 τουρκικά αεροσκάφη ναυτικής περιπολίας θα είναι εξοπλισμένα με ανθυποβρυχιακά χαρακτηριστικά και όπλα. Οι τυπικές αποστολές των TMPA (Turkish Maritime Patrol Aircraft) περιλαμβάνουν την έρευνα και τον εντοπισμό σκαφών επιφανείας, περιπολίες στην αποκλειστική οικονομική ζώνη (αλιεία, πλατφόρμες εξόρρυξης), λαθρεμπόριο ναρκωτικών και έλεγχο της πειρατείας, έρευνα και διάσωση (SAR), παρακολούθηση φυσικών καταστροφών, θαλάσσια περιπολία και ανθυποβρυχιακό πόλεμο.
Τα TMPA χρησιμοποιούν το ίδιο σύστημα αποστολής Thales AMASCOS με τα CN-235 της Τουρκίας. Στο ATR-72, το AMASCOS ενσωματώνει μια σειρά από αισθητήρες που περιλαμβάνουν πύργο επιτήρησης, ραντάρ αναζήτησης Thales OceanMaster Mark II, ESM ραντάρ/πομπός εντοπισμού, συσκευή εντοπισμού υποβρύχιων γεωμαγνητικών ανωμαλιών ASQ-508(V), και μεταδόσεις από ηχοσημαντήρες που εκτοξεύονται. Ένας αριθμός από αυτούς τους αισθητήρες προέρχεται από τουρκικές εταιρείες (ιδίως TAI, αλλά και Havelsan, Aselsan και Milsoft), και συνεπάγεται πρόσθετη ολοκλήρωση. Το AMASCOS διαχειρίζεται επίσης μια σειρά από συνδέσεις επικοινωνίας, συμπεριλαμβανομένης της ζεύξης δεδομένων Link-16.
Τα όπλα των TMPA περιλαμβάνουν ελαφρές τορπίλες, και η Τουρκία θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τις νέες Mark54 της Raytheon. Άλλα όπλα θα μπορούσαν να προστεθούν στο μέλλον. Για τις αποστολές διάσωσης, μια πόρτα στην άτρακτο μπορεί να ανοίξει κατά την πτήση, να ρίξει προμήθειες ή εξοπλισμό διάσωσης, και 2 σταθμοί παρατήρησης πίσω προσφέρουν στα μέλη του πληρώματος μια καλύτερη γενική θέα.
Χρονικό του προγράμματος Meltem III
21 Ιουλίου 2005: Η Finmeccanica ανακοινώνει μια συμφωνία με την Τουρκία ύψους 219 εκατ. δολαρίων / 180 εκατ. ευρώ για 10 αεροσκάφη ATR 72 ASW (Anti Submarine Warfare), με τις παραδόσεις να αναμένεται να ξεκινήσουν το 2010. Σημειώστε ότι το ATR είναι μια 50-50 εταιρική σχέση μεταξύ της θυγατρικής Finmeccania Alenia Aeronautica και της EADS. Τούρκοι μηχανικοί θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα στην Ιταλία, παρέχοντας τη βάση για την από κοινού υποστήριξη υπηρεσιών για το αεροσκάφος.
Στις 14 Φεβρουαρίου 2008 λαμβάνει χώρα η άφιξη στην TAI του πρώτου αεροσκάφους ATR72-500. Η TAI λειτουργεί ως τοπικός υπεργολάβος της Alenia, αναλαμβάνοντας τις τροποποιήσεις στην βασική άτρακτο του ATR-72 στη διαμόρφωση MPA. ΜοιΟι εργασίες περιλβμάνουν τον σχεδιασμό της εγκατάστασης του συστήματος και την διαρθρωτική ενσωμάτωση, Kit-Α και τα εργαλεία παραγωγής, προμήθεια υλικού εξοπλισμού και υποστήριξης, δομική τροποποίηση, συναρμολόγηση, βασική υποσήριξη πτήσης και δραστηριότητες ολοκληρωμένης εφοδιαστικής υποστήριξης.
13 Φεβρουαρίου 2009: Στον απόηχο του άρθρου της εφημερίδας L'Espresso «Cose turche all'Alenia» (στα ελληνικά: «Η Alenia εμπλέκεται σε ύποπτες συμφωνίες στην Τουρκία»), η Finmeccanica εκδίδει ένα δελτίο Τύπου που διευκρινίζει ορισμένες λεπτομέρειες:
Πρώτον, το συνολικό κόστος με όλα τα συστήματα αποστολών και αιθητήρες θα είναι 260 εκατομμύρια ευρώ, και όχι 360 εκατομμύρια ευρώ που αναφέρεται στο άρθρο της L'Espresso. Το ποσό των 180 εκατομμυρίων ευρώ αναφέρεται στην αρχική έκδοση της εταιρείας που φαίνεται να περιλαμβάνει την βασική άτρακτο ATR-72, αφήνοντας 80 εκατομμύρια ευρώ για τα διάφορα συστήματα αποστολής.
Δεύτερον, όλος ο σχεδιασμός και η παραγωγή του αεροσκάφους λαμβάνουν χώρα στην Ιταλία. Η τουρκική γραμμή παραγωγής χειρίζεται τις διαρθρωτικές αλλαγές στην εγκατάσταση των συστημάτων και των αισθητήρων του αεροσκάφους, με την εταιρεία να ισχυρίζεται ότι ανέρχεται σε λιγότερο από το 5% της συνολικής σύμβασης. Στην πραγματικότητα, ακόμη και αυτό το 5% της σύμβασης που φέρεται να είναι η εγχώρια τουρκική εμπλοκή στο πρόγραμμα, δεν είναι. Τα εξαρτήματα που ενσωματώνονται στο τουρκικό εργοστάσιο και χαρακτηρίζονται ως εγχώρια, είναι επίσης εισαγόμενα.
Σημειώστε ότι πριν από τη διακοπή των αμυντικών σχέσεων μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ, η τουρκική πλευρά έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για εναέριες πλατφόρμες που είναι εξοπλισμένες με ισραηλινά ηλεκτρονικά συστήματα. Με την επακόλουθη κρίση στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, διακόπηκε η συνεργασία.
19 Ιουλίου 2012: Η Thales ανακοίνωσε ότι έχει ολοκληρώσει την παράδοση των 7 από τα συνολικά 10 συστήματα θαλάσσιας περιπολίας, για την ενσωμάτωση στο ATR 72 σε υπηρεσία με το Τουρκικό Ναυτικό στο πλαίσιο του προγράμματος Meltem III.
Η Thales είναι επίσης ο κύριος ανάδοχος για το πρόγραμμα Meltem II, για 6 αεροσκάφη θαλάσσιας περιπολίας για το Τουρκικό Ναυτικό και 3 αεροσκάφη ναυτικής επιτήρησης για την Τουρκική Ακτοφυλακή, όλα με βάση το τροποποιημένο EADS CASA CN-235. Σήμερα έχουν παραδοθεί 4 αεροσκάφη θαλάσσιας περιπολίας στο αρχικό πρότυπο, που τέθηκαν σε υπηρεσία μεταξύ Φεβρουαρίου και Ιουνίου 2012.
Όλα τα 19 συστήματα αποστολής (9 για CN-235, 10 για ATR-72) είναι στην βάση της λύσης AMASCOS (Airborne Mαritime Situation & Control System) της Thales, με κάποιες αντικαταστάσεις υποσυστημάτων από τουρκικούς αισθητήρες και εξαρτήματα.
8 Μαΐου 2013: Ανακοίνωση νέας συμφωνίας. Το Υπουργείο Άμυνας της Τουρκίας έχει υπογράψει μια αναθεωρημένη συμφωνία με την Alenia Aermacchi, αναφέρεται σε σχετικό ανακοινωθέν της εταιρίας. Η σύμβαση για 10 ATR-72-500 ASW έχει τροποποιηθεί έτσι ώστε να χρησιμοποιηθούν αντ 'αυτών αεροσκάφη ATR-72-600, και μειώθηκε σε 8 αεροπλάνα: 2 TMUA για την μεταφορά προσωπικού και φορτίου, και 6 μοντέλα TMPA «ένοπλης θαλάσσιας περιπολίας».
Τα 2 TMUA (Turkish Maritime Utility Aircraft) επί του παρόντος είναι μια τροποποίηση από το προηγούμενο μοντέλο ATR-72-500 μοντέλο στο εργοστάσιο της Alenia Aermacchi στη Νάπολη. Η παράδοση έχει προγραμματιστεί για τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2013.
Τα 6 TMPA Meltem III έχουν την Alenia Aermacchi ως υπεύθυνη για το σχεδιασμό, την ανάπτυξη και την παραγωγή του βασικού αεροσκάφους. Η Thales θα ενεργεί ως επικεφαλής ολοκληρωτής συστημάτων για τα νέα ηλεκτρονικά συστήματα του ATR-72-600. Οι εργασίες «στρατιωτικοποίησης» θα πραγματοποιηθούν από την TAI της Τουρκίας, με τις προδιαγραφές της Alenia, με το πρώτο ATR-72-600 να έχει φθάσει στο εργοστάσιο της ΤΑΙ στο Ακιντζί τον Απρίλιο του 2013.
Στην πραγματικότητα και παρά την ανακοίνωση της νέας συμφωνίας σχεδόν οκτώ (8) χρόνια μετά από την αρχική υπογραφή της σύμβασης, οι εταίροι δεν έχουν δεσμευτεί πραγματικά για ημερομηνίες παράδοσης για τα TMPA. Η αναθεωρημένη συμφωνία τον Μάιο του 2013 αναμένεται να συμβάλει στην ολοκλήρωση του προγράμματος. Τώρα η παραλαβή του πρώτου ολοκληρωμένου αεροσκάφους θαλάσσιας περιπολίας αναμένεται το 2017. Νωρίτερα, το 2015, αναμένεται η πρώτη πτήση του ολοκληρωμένου συστήματος. Η εκπαίδευση των τουρκικών πληρωμάτων έχει ξεκινήσει το 2011 σε κέντρο κατάρτισης του Γαλλικού Ναυτικού, αλλά και σε αεροπλάνα Atlantic.
Παρά τις όποιες δυσκολίες, τεχνολογικές και οικονομικές, η τουρκική πλευρά με το πρόγραμμα MELTEM (I, II, III) σε πλήρη εξέλιξη και εφαρμογή, θα είναι πολύ σύντομα απόλυτος κυρίαρχος στη ΝΑ Μεσόγειο, με το χάσμα διαφοράς με την ελληνική πλευρά οριστικά και αμετάκλητα - αγεφύρωτο. Το ΠΝ είναι εδώ και χρόνια στον τομέα αυτών των εναέριων ναυτικών εφαρμογών που αποτελούν μία συνιστώσα στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδος, η σκιά του παλιού εαυτού του. Επιπλέον, η Τουρκία χρησιμοποίησε το θέμα της εξ αέρος επιτήρησης της ΝΑ Μεσογείου και με γνώμονα την ισχυροποίηση της αμυντικής της βιομηχανίας.
Πηγή: www.defencenews.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου